Als tranen kunnen wenen

Zou het pijn doen
als ook die laatste traan
verdwijnt in het besef
dat slechts herinneringen
ongevraagd versmelten

jouw blik
een hart dat slecht vergiffenis
vroeg
toen onze wonde niet meer
kon geheeld

maar als mijn hoop
schoorvoetend klopt
en nieuw verlangen
de avond vult

weet dan
mijn lief
dat liefde slechts kan bloeien
als tranen kunnen wenen
zonder pijn

Spiegelbeeld

Staren in diezelfde ogen
die jaren onbewogen
knipperen in het daglicht

Leven voor diezelfde tranen
die rivieren banen
en stromen naar het begin

Verlangen naar diezelfde armen
die troostend verwarmen
wanneer het leven koud is

Wachten op diezelfde gedachten
die ooit brachten
maar nu verloren zijn.